Μία φωνή από την Αλάσκα αναφορικά με την προστασία της Παχιάς Άμμου
Είμαι Αμερικανίδα που ζει στην Κρήτη και σοκαρίστηκα όταν έμαθα για το αντλιοστάσιο λυμάτων που κατασκευάζεται στην παραλία της Παχιάς Άμμου στην περιοχή Σταυρός Ακρωτηρίου Χανίων, λίγα χιλιόμετρα μακριά από εκεί που μένω με την οικογένεια μου. Το αντλιοστάσιο λυμάτων κατασκευάζεται λίγα μόλις μέτρα από το σημείο στο οποίο φτάνει το χειμώνα το κύμα, κοντά στο σημείο όπου οι θαλάσσιες χελώνες φτιάχνουν τις φωλιές τους, δίπλα σε ένα αρχαίο λατομείο και δίπλα στη μοναδική είσοδο της παραλίας στη θάλασσα με αρκετή άμμο για να προστατεύει τους κολυμβητές από τα βράχια. Κολυμπάω εκεί τακτικά με τα παιδιά μου. Διασώσαμε ακόμη και μικρά χελωνάκια το περασμένο καλοκαίρι στην παραλία αυτή! Έχω σοβαρές αμφιβολίες για την ασφάλεια αυτού του έργου όσον αφορά το περιβάλλον αλλά και τη δημόσια υγεία. Τίποτα δεν είναι ποτέ 100% ασφαλές και η τοποθέτηση ενός τέτοιου έργου τόσο κοντά στο σημείο όπου οι άνθρωποι κολυμπούν και οι χελώνες γεννούν, δεν έχει καμία λογική. Επιπλέον, το αντλιοστάσιο θα είναι εντελώς υπογειοποιημένο και, όταν τα πράγματα είναι εκτός οπτικού πεδίου, μπορούν εύκολα να ξεχαστούν, ακόμη και όταν προκύπτουν προβλήματα.
Οι τοπικές αρχές που κατασκευάζουν αυτό το έργο ισχυρίζονται ότι όσοι αντιδρούν απλά δεν θέλουν το έργο αποχέτευσης, κάτι που δεν είναι αλήθεια. Οι διαμαρτυρόμενοι μου έχουν πει επανειλημμένα ότι θέλουν το έργο, αλλά δεν συμφωνούν με τη θέση που έχει επιλεγεί. Τον Ιανουάριο του 2023 οι κάτοικοι κατέθεσαν αίτηση ακύρωσης στο ανώτερο δικαστήριο της Ελλάδας, το Συμβούλιο της Επικρατείας. Η κατασκευή του αντλιοστασίου σταμάτησε για περισσότερο από ένα χρόνο. Η δίκη είχε οριστεί για τις 14 Φεβρουαρίου 2024, αλλά αναβλήθηκε για τον Σεπτέμβριο, και μόλις έγινε γνωστή η αναβολή, τα μηχανήματα επέστρεψαν για να συνεχίσουν τις εργασίες. Οι διαμαρτυρόμενοι υπέβαλαν αίτηση αναστολής στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Προς το παρόν και οι δύο δίκες εκκρεμούν, αλλά οι εργασίες συνεχίζονται, διότι σύμφωνα με το νόμο έχουν το δικαίωμα να το κάνουν.
Οι διαμαρτυρόμενοι ζητούν να τοποθετηθεί το αντλιοστάσιο λυμάτων σε ασφαλέστερη απόσταση από την παραλία και έχουν προσπαθήσει πολλές φορές να συναντηθούν με τον δήμαρχο Χανίων και να μιλήσουν για μια εναλλακτική τοποθεσία, χωρίς αποτέλεσμα. Εκπρόσωποι αρμόδιων φορέων ισχυρίζονται επίσης ότι μόνο μια χούφτα ανθρώπων αντιδρούν στην κατασκευή του αντλιοστασίου λυμάτων στη συγκεκριμένη θέση, αλλά και αυτό δεν ισχύει. Έχω δει πολλούς ανθρώπους να συμμετέχουν σε πολλαπλές διαμαρτυρίες, να συγκεντρώνουν χρήματα για τα νομικά έξοδα και να συγκεντρώνουν σχεδόν 72.000 υπογραφές σε ένα ψήφισμα στο Change.org για τη διάσωση της παραλίας. Με εκπλήσσει το γεγονός ότι στην Ελλάδα, τη γενέτειρα της δημοκρατίας, η φωνή τόσων δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων από την Ελλάδα και το εξωτερικό δεν εισακούεται.
Η πιθανότητα έστω και μικρής διαρροής θα πρέπει να ανησυχεί όλους. Για παράδειγμα, στην Κρήτη εξακολουθούν να γίνονται κατά καιρούς σεισμοί που θα μπορούσαν να προκαλέσουν πρόβλημα στο αντλιοστάσιο, ενώ κάθε χρόνο η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει, πράγμα που σημαίνει ότι, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, το αντλιοστάσιο θα μπορούσε να βρεθεί πολύ πιο κοντά στην θάλασσα. Έχω διαβάσει για προβλήματα διαρροής λυμάτων σε άλλες περιοχές της Κρήτης όπου έχουν κατασκευαστεί παρόμοια αντλιοστάσια λυμάτων, γεγονός που δεν με εκπλήσσει. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να ξέρει ότι η κατασκευή ενός αντλιοστασίου λυμάτων τόσο κοντά στη θάλασσα είναι μια φρικτή ιδέα. Πιθανότατα θα μυρίζει και θα κάνει θόρυβο όπως και άλλα αντλιοστάσια στα Χανιά. Και όλα αυτά μερικά μέτρα από την παραλία όπου κολυμπάνε άνθρωποι και θαλάσσιες χελώνες αλλά και δίπλα στο δρομάκι που οδηγεί στο αρχαίο λατομείο.
Κατάγομαι από την Αλάσκα, το “τελευταίο σύνορο” και τον πιο άγριο παράδεισο των Ηνωμένων Πολιτειών, και έχω δει τι μπορεί να κάνει η προστασία (και η μη προστασία) του περιβάλλοντος σε μια όμορφη φυσική περιοχή. Ελπίζω οι τοπικές αρχές να ακούσουν τις φωνές των πολιτών και να αναγνωρίσουν την ανάγκη προστασίας της παραλίας της Παχιάς Άμμου και να βρουν άμεσα μια εναλλακτική τοποθεσία για το έργο αυτό.
Aimee Lindsay, Μέλος της Ομάδας “Οι Γυναίκες της Κρήτης”
(το κείμενο έχει γραφτεί στα αγγλικά και έχει σταλεί για δημοσίευση και σε ΜΜΕ του εξωτερικού)
A voice from Alaska regarding the protection of Pachia Ammos
As an American living in Crete, I was shocked to learn about the construction of the A44 sewage pumping station being built on the Pachia Ammos beach in the Stavros, Akrotiri area in Chania, some kilometers away from where we live. The pump is being built only meters from where the shoreline falls during winter, next to where sea turtles make their nests, next to an ancient quarry, and next to the beach’s only entrance to the ocean with enough sand to protect swimmers from the rocks. I swim there regularly with my children. We even rescued baby sea turtles there last summer! I have serious doubts about safety of this project regarding the environment and public health. Nothing is ever 100% secure, and to put such a project so close to where people swim and turtles give birth has no logic. Moreover, the pump will be entirely buried and, when things are out of sight, they can be easily forgotten, even when problems arise.
Local authorities claim that those in opposition simply do not want the sewage project, which is not true. Protestors have told me repeatedly that they welcome the project, but do not agree with the location that has been chosen. In January 2023 residents made an application of annulment to the higher court of Greece the Council of State. Τhe construction stopped for more than a year. The trial date was set for February 14, 2024 but was postponed until September, and as soon as the postponement was public knowledge, the machines returned to continue work on the pump. The protesters further applied to the Council of State for a suspension. At the moment both trials are pending, but the construction continues because, under the law, they have the right to do so.
The protestors are asking for the pump to be placed at a safer distance from the beach and have tried many times to meet the mayor of Chania and speak about an alternative location, without results. Representatives of competent authorities also claim that merely a handful of people oppose the construction of the sewage pump in this location, but this is also not true. I have seen many people attend multiple protests, raise funds for the legal costs and collect almost 72,000 signatures on a petition on Change.org to save the beach. It surprises me that in Greece, the birthplace of democracy, the voices of tens of thousands of people from Greece and abroad are not heard.
The possibility for even a minor leakage should be of concern to everyone. For example, Crete still has earthquakes from time to time which could potentially cause problems with the pump, and every year the ocean levels are rising, which means that, in a very short time, the pump could be much closer to the water’s edge. I have read of sewage leakage problems in other areas of Crete where similar pumps have been built, which does not surprise me. It doesn’t take a professional to know that building a sewage station this close to the water’s edge is a horrible idea. It will also probably smell and make noise, as other pumping stations do in Chania. And all of this, only a few meters from the beach where people and sea turtles swim, and also next to the entrance of the ancient quarry.
I am from Alaska, the “last frontier” and most wild paradise of the United States, and I have seen what protecting (and not protecting) the environment can do to a beautiful natural area. I hope the local authorities will hear the voices of the citizens and will recognize the need to protect Pachia Ammos beach and immediately find an alternative location for this project.
Aimee Lindsay, Member of the Group ‘Women of Crete’
(Τhe text has been translated into Greek and sent for publication also to Greek-speaking media)
